Ciechania - dawna wieś w Beskidzie Niskim
fot. rzeszowpodkarpackie.com | materiały własne
Ciechania, położona jest kilka kilometrów na południe od Krempnej, w dolinie między potokami Zimna Woda i Hucianka. Do wsi dostać się można przez Główny Karpacki Szlak Rowerowy, biegnący z Krempnej. Odkryj ślady dawnych mieszkańców jednej z niezamieszkałych już przez nikogo wsi w Beskidzie Niskim.
Ukształtowanie terenu
Ciechania to dawna, obecnie wyludniona wieś Beskidu Niskiego. Ukształtowana została przez dwa potoki: Zimną Wodę i Huciankę. Znajdowała się w dolinie między licznymi wzgórzami, a najwyższym jest masyw Nad Tysowym (713 m n.p.m.), wznoszący się w pobliżu grzbietu granicznego i charakterystycznego siodła rozdzielającego wierchy i źródliska potoków. Wieś, podobnie jak inne ciągnęła się wzdłuż potoku, który przecinany był co jakiś czas kamienistą drogą jezdną. O świetności tych dróg świadczą chociażby ruiny kamiennego mostu między Ciechanią, a Hutą Polańską.
Ciechania na mapie
Burzliwa historia Ciechani
Nazwa wsi Ciechania (z jęz. łemkowskiego Tychania) pochodzi od łemkowskiego słowa tychania, które oznacza ciche miejsce (zacisze). Pierwsze wzmianki o tej wiosce pochodzą z 1581 roku, kiedy to należała do Mikołaja Stadnickiego, a kolejne z 1971 roku, kiedy wybudowano tu cerkiew greckokatolicką pw. św. Mikołaja.
W 1989 roku, licząc 70 domów i 414 mieszkańców (410 Łemków i 4 Polaków), wieś należała do wiedeńskiej rodziny Thonetów. Podczas I wojny światowej Ciechanię doszczętnie zniszczono, ale już w 1931 roku odbudowano 65 domostw z liczbą 396 mieszkańców. W 1928 roku znacząca ilość mieszkańców zmieniła wiarę na prawosławie, a w 1930 roku wybudowano cerkiew prawosławną, która została zniszczona podczas II wojny światowej. Nie tylko cerkiew, bo i wiele domostw na skutek toczących się tu w 1944-45 roku walk na linii frontu niemiecko-sowieckiego doszczętnie zniszczono, a miejscowa ludność w wyniku przesiedlenia wyjechała w rejony obecnej Ukrainy.
Po okresie wojen pozostały do dziś ślady umocnień na wzgórzu Nad Tysowym oraz podniszczona cerkiew greckokatolicka, która z czasem rownież zniszczała.
Po wojnie tereny Ciechanii przejęła ferma hodowlana Panstwowego Gospodarstwa Rolnego w Ożennej prowadząc tutaj wypas owiec i bydła, aż do czasu upadku PGR-ów. Obecnie tereny są zarządzane przez Magurski Park Narodowy, a od 1995 roku w celu utrzymania różnorodności flory i fauny łąki są regularnie koszone, a cala dolina zadbana.
Po dawnej wsi pozostało już dzisiaj niewiele. Miejsce dawnej cerkwi i widocznej kamiennej podmurówki otacza kępa drzew, a obok znajdują się pozostałości starego grecko-katolickiego cmentarza, na którym widać liczne ślady mogił. Nieopodal na zboczu znajduje się drugi cmentarz, na którym również znajdują się mogiły. W pobliżu cerkwi pozostały ruiny fundamentów plebanii, piwnic i podmurówek.
Na terenie całej wsi w miejscach starych domostw rosną zdziczałe drzewa owocowe i wiekowe lipy, dające niegdyś cień mieszkańcom.
Wzdłuż obecnej drogi pozostało także kilka krzyży przydrożnych z XIX i XX wieku, m.in. kamienny krzyż z 1905, czy jeszcze starszy z 1878 roku.
Wśród drzew w rejonie siodła znajdują się też ruiny dawnej granicznej strażnicy niemieckiej z czasów II wojny światowej.
Ciechania - klimat
Pośród zacisznych terenów dawnej wsi i ukwieconych łąk można usłyszeć rzadko spotykanego derkacza. Noce są tu ciche i pozbawione jakichkolwiek oznak cywilizacji. Lata są deszczowe, a po opadach powietrze bardzo wilgotne. Parujące na wzgórzach lasy tworzą gęste mgły, które zwłaszcza rankiem zalegają w dolinach, ubogacając i tak już widowiskowe panoramy. Jesienią mgły są szczególnie intensywne i potrafią pojawiać się nagle, bardzo ograniczając widoczność, zalegając w dolinach przez długie tygodnie. Zimy na tych terenach są zwykle srogie, mroźne i długie. Częste zamiecie nie zapewniały tu łatwego życia dawnym mieszkańcom Ciechani.
